Na een slechte nachtrust door de reis en zwembad stress en
het feit dat we weer even moeten wennen aan de honden, katten en uilen die ’s
nachts te keer gaan en de vogels die hier in groten getale om half 5 uit de
veren zijn sta ik om half 9 naast mijn bed. Volgens mij heeft één van de buren
in het dorp een haan en een paar kippen aangeschaft want ik hoor nu ook elke
keer getok en het kraaien van een haan die zijn harem bij elkaar probeert te
houden.
Ik werp een wat sjacherijnige blik op het afgesloten en
bruine zwembad en vuur ondertussen wat appjes en sms-jes af richting Fabrizio,
hoofd van de Donati clan, waarom het zwembad nog niet in gebruiksklare staat
is. Als ik bel wordt er niet opgenomen.
Helaas is het zwembad nog afgedekt en drijft er het een en ander in wat we liever niet nader bekijken |
Ondertussen komt Paul melden dat er een probleem met het
toilet is, het spoelmechanisme werkt niet meer en er wil het een en ander niet
meer doorspoelen. Fijn, dat kan er ook nog wel bij, er is hier altijd wel iets
als we net aangekomen zijn wat het niet doet. Is het niet de geiser die staat
te knipperen omdat het waterniveau in het systeem te laag is dan doet de douche
het wel niet omdat er door kalkaanslag geen waterdruk is of door een teveel aan
kalk in het water lekt de kraan in de keuken als een gek.
Vandaag is het dus het toilet. Paul staat er een beetje
hulpeloos bij te kijken, want de spoelknoppen zitten op de muur en er is dus
geen zichtbaar water reservoir. Ik sloop de plastic wandplaat voorzichtig van
de muur want het is wel duidelijk dat het probleem daar zit. Er borrelt wat en
verder hoor ik druppelsgewijs wat water lopen, het is duidelijk dat het
spoelmechanisme ergens is blijven hangen.
Nadat ik de afdekplaat eraf heb gehaald trek ik voorzichtig
de plastic stangen die voor de spoeling moeten zorgen weer in de juiste positie
en ik hoor langzaam wat meer water in het bekken lopen. Afijn, muurplaat er nog
maar even aflaten en eerst maar eens richting Peccioli voor ontbijt want er is
natuurlijk niets in huis en Marco, onze alimentari, is op zondag dicht. Non Solo Pane, maar dus niet op zondag.
In Peccioli worden we letterlijk met open armen ontvangen
door Nonna Ferretti, de oude mater familias van de Pasticceria annex restaurant
Ferretti. Of het goed gaat met mijn gezondheid en hoe lang we dit keer blijven.
Met een cappuccino en een dolce genieten we even buiten aan een tafeltje van
het ontbijt.
Ondertussen is er een sms-je gearriveerd van Fabrizio, de
man die altijd alles gaat doen tot je uit zijn kantoor vertrokken bent en dan prompt weer spontaan
is vergeten wat hij zou gaan doen. Hij heeft blijkbaar de afgelopen 10 dagen in
het ziekenhuis gelegen en wordt vandaag ontslagen. Daarom is er wat achterstand
ontstaan in het zwembad onderhoud. In ieder geval in ons zwembad onderhoud want
ik zou toch zweren dat ik deze week een prachtig onderhouden zwembad op de Facebook pagina van Donati Piscine zag staan met een tekst erbij van hoe ze
hadden genoten van het gezellige samenzijn bij dit zo mooi door Donati Piscine
aangelegde en onderhouden zwembad. Het kan dus blijkbaar wel.
Afijn, dinsdag of woensdag wordt het probleem opgelost.
Omdat we toch al in Peccioli zijn gaan we direct maar water
tappen en dan naar de COOP om boodschappen voor de komende dagen in te slaan.
Het is heel druk, want zowel toeristen als Italianen willen blijkbaar allemaal
op zondagochtend boodschappen doen. Voor de gastronomia is een lange wachttijd
maar bij de slager staat gelukkig niemand, dus terwijl ik aan het wachten ben
voor worst, brood en antipasti laat ik de slager ondertussen twee mooie
scaloppine (kalfsschnitzels) afsnijden van een prachtig stuk vitellone, zeg
maar tussen een kalf en een koe in. Daar gaan we vanavond een lekkere maaltijd
van maken met gnocchi erbij en een lekkere salade van venkel, rucola en sinaasappel.
Terug bij ons appartement moeten we er toch eindelijk aan
geloven: het gras in de tuin staat tot aan je liezen en gisteravond konden we
ons slechts met veel moeite een weg banen door het hoge onkruid naar de
voordeur. Gelukkig hebben we vorig jaar een professionele trimmer gekocht dus
ik zet het apparaat in elkaar en ga aan de slag. Paul begint aan de heg, want
op de een of andere manier ziet hij met de trimmer steeds weer kans om de
nylondraad aan stukjes te hakken waarna de spoel weer vervangen moet worden.
Voor ik begin trek ik nog wel even de wilde muntplanten die
overal tussen het onkruid groeien er tussenuit. Zo heb elk nadeel toch nog zijn
voordeel en kunnen we, als de planten een beetje fris willen blijven in de
koelkast, nog minimaal een week genieten van verse muntthee van onkruid uit
eigen tuin.
Al snel blijkt dat de lange slierten onkruid in de trimmer
draaien dus bewerk ik de tuin eerst even voor met de heggenschaar en daarna
gaat het gele gevaarte een paar keer over onze paar vierkante meter tuin.
Langzamerhand komen de bloempot en de rozemarijnstruik weer tevoorschijn en ook
de parasolvoet blijkt zich nog ergens tussen het onkruid te bevinden.
Na een
paar uurtjes trimmen, heg knippen, harken en opruimen hebben we weer een
toonbaar tuintje en een overvolle container. Gelukkig voor de overige bewoners
in het dorp wordt de container op maandagochtend altijd geleegd, want er kan
niet heel veel meer bij.
We slepen de loodzware mozaïek tafel met bijpassende
stoeltjes naar buiten (zit voor geen meter, maar ziet er wel heel rustiek uit)
en zetten ook de comfortabelere relaxstoelen naar buiten. Laatste missie: op
een stoel klimmen en de parasol van de 2,20 meter hoge kast in de slaapkamer
halen. Heel voorzichtig mee manoeuvreren want het is een zeer onhandelbaar ding
waar de voorruit van onze eigen Fiat 500 over mee kan praten. Maar dat is weer
een heel ander verhaal.
Zo, na gedane arbeid is het heerlijk om met een biertje en
een bordje antipasti in de tuin te zitten hoewel we nu het liefste natuurlijk
een duik in het koele water van het zwembad hadden genomen.
Ik ben klaar voor vandaag en ga proberen om weer een eind
vooruit te komen in mijn boek, maar Paul gaat nog even 35x3 tentamenvragen
nakijken.
’s Avonds genieten we van een simpele maar lekkere maaltijd
bestaande uit kalfsschnitzels in citroensap, gnocchi met een beetje tomatensaus
met knoflook, een beetje peperoncino en kruiden en kerstomaatjes en een frisse
salade. Helaas zijn we de rucola vergeten dus wordt het gewoon een gemengde
salade uit een zak met een pittige vinaigrette.
Kalfsschnitzels in citroensap
Mooie dunne kalfslapjes (Vitellone) kwartiertje an te voren uit de koelkast halen zodat ze op temperatuur kunnen komen (anders worden ze taai bij het bakken). Bestrooien met (versgemalen, zwarte) peper. Kort bakken in een koekenpan met een beetje olijfolie (1 a 2 minuten). Sap van een halve goede citroen, liefst uit Sorrento of zo, er in de pan overheen uitknijpen en een halve minuut met de schnitzels meebakken. Vlees uit de pan en het citroensap op hoog vuur nog een half minuutje laten bakken. Over het vlees scheppen.Gnocchi in knoflook-tomatensaus met kleine pittige tomaatjes en een pittig kruidenmengsel
· Half pakje gezeefde tomaten (of in dit geval omdat we dat niet hadden een half blik gepelde tomaten waarbij je het sap van de tomaten in zijn geheel gebruikt).· Twee of drie tenen knoflook, fijn hakken· Stuk of tien kleine pruimtomaatjes of eventueel kerstomaatjes (halveren)· Wat aglio, olio en peperoncino kruiden of een Italiaans kruidenmengsel en wat vers gemalen gedroogde chili pepertjesWater aan de kook brengen voor de gnocchi.Knoflook pellen en fijn hakken. Even aanfruiten in ruime hoeveelheid olijfolie, niet te hoog bakken zodat de smaak goed los komt. Gezeefde tomaten of half blik gepelde tomaten plus het sap erbij en even laten pruttelen. Kruidenmengsel toevoegen naar smaak, let op, de chili pepertjes kunnen snel te pittig zijn als je te veel toevoegt. De gehalveerde kleine tomaatjes toevoegen en ca 5 minuten stoven. Ondertussen de gnocchi ca 1 minuut koken tot de eerste net gaan drijven, direct afgieten in de pan bij de tomatensaus doen en nog ongeveer een minuut mee laten stoven.Let op: je hebt maar een beetje saus nodig want de gnocchi moeten niet drijven in de saus.Frisse salade erbij geven en lekker met een glas rode wijn, bijvoorbeeld Quotidiano.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten