Vandaag gaan we dan toch echt onze wandeling door de heuvels
rond Casciana Terme maken. We besluiten niet te wachten op de Donati’s, die
vinden zelf hun weg naar het zwembad wel. Door allerlei omstandigheden zijn we
niet heel erg vroeg hoewel ik vanmorgen al om 5 uur fris en fruitig naast mijn
bed stond. Ik moet nog even flink wennen aan het ochtendconcert van alle vogels
en andere dieren hier in de buurt en was dus heel vroeg wakker.
Daardoor zat ik om kwart over 5 al met een kop thee op ons
terrasje te genieten van het ontwakende Toscaanse landschap. Net te laat voor
het echte ochtendgloren want het was ondanks het vroege uur toch al redelijk
licht, maar wel met een hele mooie warme gloed over het landschap.
Terwijl ik rustig van mijn thee zit te slurpen en naar het
silhouet van Montecchio in het ochtendlicht zit te kijken zie ik ineens links
vanuit mijn ooghoek beweging. Langzaam kijk ik op zij en ik zie een ree op
zijn, of waarschijnlijker haar, gemak op de helling naast ons door het gras
struinen en hier en daar wat van het gras knabbelen. Het ree loopt dus eigenlijk
gewoon in de achtertuin van achterbuurman Francesco, hoe gaaf is dat. Die oude
knorrepot heeft ons nooit verteld dat hij reeën in zijn achtertuin heeft, zou
hij het zelf eigenlijk wel weten? Die beesten komen natuurlijk alleen voor dag
en dauw.
Ik blijf heel stilletjes zitten kijken met mijn beker thee
en een fleece dekentje omgeslagen want het is gedurende de nacht gelukkig
behoorlijk fris. Het beestje heeft geen enkele haast en struint op haar gemak
door het bedauwde groene gras terwijl ze ondertussen rustig voort knabbelt.
Uiteindelijk verdwijnt ze achter een boom, maar 20 minuten later zie ik haar
weer bovenlangs de helling lopen en in de olijfboomgaard verdwijnen.
Om half 7 besluit ik toch nog maar even terug te keren naar
bed en mijn ondertussen koud geworden voeten aan Paul te warmen. Om 8 uur wordt
ik vervolgens wakker van de kerkklok, met een gevoel alsof ik de hele nacht
niet heb geslapen. De kerkklok sloeg vroeger overigens de hele nacht door, elk
half uur, maar blijkbaar hebben de dorpsbewoners geklaagd want sinds de laatste
jaren houdt de klok er om 10 uur ’s avonds mee op en begint hij pas weer om 8
uur ’s ochtends.
Afijn, we gaan dus wandelen dus we pakken de Toyota Aygo en
vertrekken richting Casciana Terme. Onderweg komen we langs La Cinta di Guido,
onze Cinta Senese fokker, de mooie en vooral ook lekkere zwarte varkens met een
witte streep. Moeten we ook maar weer eens langs gaan voor een heerlijke salami
en eens kijken wat hij allemaal met het bedrijf heeft gedaan want er staat ook
iets dat hij nu een Frantoio (een olijfperserij) heeft.
In Casciana Terme gaan we eerst een kopje koffie drinken met
iets lekkers, in dit geval een taartje met pinoli (pijnboompitten) voor Paul en
een Baba al Rhum, een sponscake met rum, voor mij. Daarna hebben we wel weer
een wandeling van bijna 10km nodig om de calorieën eraf te lopen.
Eerst via de een asfaltweg en daarna via strade bianche en
brede veldwegen lopen we door de heuvels rond Casciana Terme, waarbij we soms
ook uitzicht hebben op Chianni en Terriciola. De route loopt vrij makkelijk
omdat het brede veldwegen zijn. Langs de weg groeien prachtige veldbloemen en
wilde orchideetjes en dergelijke. Ook komen we langs diverse olijfboomgaarden
en wijnvelden. Aan de bordjes herkennen we een aantal van onze favoriete wijnen
van de Badia di Morrona, die hier blijkbaar ook hun jachtgebieden hebben. Voor
vergunninghouders only, natuurlijk want je kunt niet iedereen op je herten en
wilde zwijnen laten schieten.
Naast mooie vergezichten zien we ook een aantal aardige
voorbeelden van de wijze waarop men in Toscane bezig is met renewable energy
want op een gegeven moment hebben we uitzicht op zowel een enorm aantal
zonnepanelen als op een verzameling windmolens. Weliswaar een beetje horizon
vervuiling maar natuurlijk wel goed dat hier in wordt geïnvesteerd.
Als we ongeveer op twee derde van onze wandeling zijn komen we
langs een aantal vakantiewoningen van de Badia. Tot onze verbazing herkennen we
hiertussen de woning waar we in onder gebracht werden toen we ons appartement
gingen kopen en we de eerste nacht, we hadden gelukkig de overdracht nog niet
gehad en dus nog niet het hele bedrag betaald, lekkage kregen omdat er een buis
in de vloer van de badkamer was gesprongen. Toen hadden we al niet alleen
letterlijk maar ook figuurlijk nattigheid moeten voelen over de kwaliteit die
F&F Immobiliare levert.
Op een gegeven moment kunnen we het vervolg van ons pad niet
vinden hoewel de Garmin duidelijk aangeeft dat we een pad moeten hebben dat met
een scherpe bocht van de landweg waarop we lopen moet afbuigen. Verderop zien
we wel een landweg met cipressen dus proberen we langs het zonnepark er naartoe
te lopen. Echter, dat lukt niet en als we teruglopen zien we een heel vaag en
smal paadje, eigenlijk meer wat plat gras dat ons in 50 meter op en verborgen
en flink overgroeide landweg brengt. Vanaf daar gaat de route nog flink stijgen
en dalen en komt uiteindelijk vlag onder Casciana Alta langs om vervolgens via
allerlei smallere paden af te gaan dalen naar Casciana Terme waar we
uiteindelijk onze route verlaten om terug te keren naar de parkeerplaats waar
we de auto hebben achtergelaten. Voor we daar komen drinken we nog een café op
het ondertussen vrijwel volledig verlaten centrale plein. Voor een Thermen
plaatsje blijft het een behoorlijk suf en slaperig dorp. Zonde, want het zou
best een leuk plaatsje kunnen zijn, maar zelfs het buitenbassin van de Terme
waar het plaatsje om bekend staat is volledig leeg en dan bedoel ik niet dat er
geen badgasten zijn, maar dat er gewoon geen water meer in zit. Ik vraag me af
hoe ze zo in hemelsnaam die 5 hotels die het dorp rijk is gaan vol krijgen.
Als we terug komen in Montecchio is de robot druk bezig om
het zwembad gebruiksklaar te maken, dus we hebben goede hoop dat we morgen
eindelijk kunnen poedelen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten