Zumba alla spiaggia

Andiamo al mare! Handoeken, pareo, extra pareo, e-readers, zonnebrillen, picknick kleed, kussen... Ok, pronto, de punto is geladen en met een korte tussenstop bij Ferretti vertrekken we naar Marina di Cecina. In Peccioli lopen we nog even snel langs Lori om een afspraak te maken voor vrijdag om ons haar te laten knippen. Daar zit toevallig buurvrouw Franca (wassen en föhnen).

Via de SP14 hobbelen we richting kust. Al jaren staat hier een bord met Strada Degradata en inderdaad is de weg op sommige plaatsen heel slecht, zo niet bijna verdwenen. Niemand voelt zich blijbaar geroepen om er iets aan te doen, allerminst de provincie die verantwoordelijke is voor de strade provinciale (SP). In Cecina aangekomen gaan we linea recta naar La Sirena, waar we twee jaar geleden elke keer zulke fijne dagen doorgebracht hebben en vooral zo lekker hebben geluncht.

Helaas zijn ze van eigenaar gewisseld maar de lunch blijkt nog steeds goed, niet zo super als voorheen maar nog altijd een stuk beter dan de gemiddelde strandtent in Hoek van Holland zullen we maar zeggen. We delen een antipasti di mare die uit 5 verschillende kleine gerechtjes bestaat en daarna nemen we elk een andere pasta met zeevruchten en grote garnalen. Zalig. 

De witte wijn, een Viognier uit de Maremma die we erbij drinken is werkelijk super. Dat voorspelt veel goeds als we volgende week naar Orbetello gaan. Leuke aanbieding ook zie ik op Facebook: als je hier luncht krijg je twee bedjes en een parasol voor de hele dag voor 5 euro erbij. De Salvataggio (badman) is er niet echt blij mee en moet er nog even aan worden herinnerd dat we nog wisselgeld krijgen.

Aan het eind van ons heerlijke stranddagje duikt er ineens een juf met een groep kleuters op: soort zumba op het strand. Eerst hebben we zoiets van wat is dat nou weer voor herrie en denken dat het wat vervelende jongeren met een gettoblaster zijn maar eigenljk ziet het er wel grappig uit zo'n groep op de maat swingende en en bewegende kleuters. 

Tegen zessen hebben we er wel genoeg van en gaan we nog even lekker een ijsje eten voor we terugrijden naar huis. Ik vertel de TomTom dat we voortaan niet meer de SP14 op de route willen aantreffen en we worden keurig via een andere weg geleid, 6km langer, maar zeker zo snel.

In Montecchio aangekomen proberen we, met toestemming, in te breken bij de buurvrouw. Franca heeft de deur achter zich dichtgetrokken en de sleutels liggen nog binnen. Het lukt P. wel om over het balkon te klimmen maar daar is de deur ook dicht. Uiteindelijk komt haar zoon en die ligt de deur of luiken uit de scharnieren. Ik suggereer een reservesleutel bij de kinderen neer te leggen maar het blijkt dat die er normaal gesproken ook wel is maar het is de tweede keer dat Franca de sleutel is vergeten en nu lagen dus sleutel en reserve sleutel binnen.....

Pasquale gaat elke avond bellen op het bankje voor de winkel van Marco en komt nu dus ook elke keer een praatje maken. Hij is het best verstaanbaar van het stel maar het blijft goed concentreren en dan doet hij nog moeite om iets wat op Italiaans lijkt te spreken. Ik kan me goed voorstellen dat Aldo en Monika dachten dat het Roemen waren want "non ne capisco un cazzo" als ze onderling met elkaar spreken, oftewel ik snap er helemaal niets van. Tijd om naar bed te gaan. Buonanotte.