zaterdag 1 november 2014

Je eigen, niet-ecologische, kropje sla

1 november, het zonnetje schijnt, de koffie staat klaar en... er is geen ontbijt. Nee, want het is vandaag 1 november, allerzielen en dan is het in Italiƫ feest en zijn de winkels gesloten.
Non sole pane maar ook non solo Marco, niente, geen mortadella, geen prosciuto.
Gelukkig hebben we wel panettone dus nemen we een flink stuk van deze lekkernij die het midden houdt tussen brood en cake, maar dan met een licht citrussmaakje en geconfijte vruchten. Ook geen straf.

Het is een werkelijk prachtig mooie, warme dag dus zitten we lekker in de zon op het terrasje tot de zon achter de boom verdwijnt. Daarna een heerlijk ontspannende wandeling naar de madonna delle Serre. De laagstaande zon werpt een gouden gloed op de toch al mooi rood en geel kleurende bladeren van de druivenranken.


Als we terugkomen is de zon nog even terug op het terras. Achterbuurman Francesco en zijn vrouw zijn bezig met hun moestuintje. Het gaat allemaal niet zo makkelijk meer want ze zijn niet zo goed meer te been en zij loopt met een stok nadat ze vorig jaar haar heup heeft gebroken.
Samen zoeken ze een mooi kropje sla uit voor het avondeten. Blijkbaar zitten er slakken of beestjes op want er komt een stooibus aan te pas. Daar gaat mijn illusie van biologisch en ecologisch verantwoord eten. De hele tuin en alle kropjes sla worden onder de loep genomen. Buurvrouw hanteert zelf de strooibus, met haar stok in de andere hand. Over het grindpad omlaag en daarna weer moeizaam saampjes omhoog. Toch blijven ze zo in beweging. Iedereen loopt hier gewoon tot hele hoge leeftijd. Nog nooit een rollator of iets degelijks hier gezien.

'S avonds gaan we maar bij gebrek aan boodschappen uit eten bij Il Ponte. Omdat er twee party's zijn komen we in een zijzaaltje. Blijkt een stukje gezelliger dan waar we normaal zitten. Prima gegeten weer, lekkere warme en koude vis antipasti en heerlijke pappardelle al Cinghiale (wildzwijn).




Geen opmerkingen:

Een reactie posten