Volterra voor lekkerbekken (Volterragusto)

Het is nog steeds prachtig weer, de andere helft van de panettone verorberen we als ontbijt.
Na eerst nog even lekker in het zonnetje gezeten te hebben vertrekken we naar Volterra. Het is Volterragusto (gusto = smaak, lekker) en de mercato del tartufo is nog tot en met vandaag.
Heerlijk, dat je gewoon weer fatsoenlijk kunt lopen door de smalle straten van Volterra, dat was in juli wel anders met al die toeristen. Nu zijn het vooral de Italianen zelf die op de kramen met allerlei Toscaanse lekkernijen af komen.

Straatje in Volterra

Bij binnenkomst krijgen we een pak speciaal zout uit Volterra, gewonnen in Saline di Volterra, hier vlak bij. (Met Paul wil ik nog een keer via het tracé van de opgeheven spoorlijn van Volterra naar Saline lopen). We proeven stukjes brood met allerlei smeerseltjes met truffel erop en diverse worsten van o.a. Wild zwijn en diverse kazen. Naast het pak zout belanden al snel diverse potjes met truffel smeersels en sausen, een fles truffelolie en diverse potjes honing in de rugzak. Een panforte erbij... Oef, was eigenlijk toch niet zo'n goed idee zo'n pak zout, maar ja, wel heel speciaal zout hé.
Met een loodzware rugzak sjouw ik vervolgens door Volterra.

Ik laat mijn ouders nog even het kapelletje van de Misericordia zien met de 17e en 18e eeuwse draagbaren, beschermende kleding (nee, niet tegen Ebola maar wel tegen andere besmettelijke ziektes) en de voorloper van de moderne ambulance. 

17e eeuwse draagbaar in de kapel van de Misericordia, Volterra

We lopen een stuk langs/over de stadsmuur van Volterra en ik zie straatjes waar ik ook nog nooit geweest ben. Van bovenaf bekijken we nog het Romeinse theater dat in deze tijd van het jaar vooral bevolkt wordt door katten. Langs het oude fortezza (nu heel toepasselijk een gevangenis) lopen we weer richting auto.

Gelukkig is de Conad open op zondag en dus zitten we 's avonds aan een mooie bistecca met aardappeltjes met knoflook en rozemarijn uit de oven. Heerlijk gerecht maar je moet ´s nachts wel een fles water naast je bed zetten en voor de volgende dag geen afspraak bij de tandarts of een sollicitatiegesprek hebben.
Voor de liefhebbers voeg ik het recept bij.

Aardappels met knoflook en rozemarijn uit de oven
Ingrediënten:
ca. 2 a 3 aardappels per persoon, ca. 2 a 3 tenen knoflook per persoon, flinke bos rozemarijn.

Voorbereiden:
aardappels schillen of goed afspoelen en afborstelen (afhankelijk of je de schil wilt laten zitten, beide kan).
Knoflooktenen op snijplank leggen en met een flinke klap met de platte kant van het koksmes pletten. Schilletje eraf halen (gaat heel makkelijk als ze geplet zijn) of gewoon laten zitten. Tenen in 2 of 3 stukken hakken, afhankelijk van grootte.
Rozemarijnnaaldjes van de takjes ritsen (paar kleine takjes met naalden overhouden voor garnering).
Geheel met een beetje olijfolie (extra vergine) in een kom mixen. Overdoen in een ingevette, platte ovenschaal en er grof zeezout over strooien. Garneren met de takjes rozemarijn en zorgen dat de knoflook een beetje goed verdeeld is over de schaal.
Oven voorverwarmen (doe ik overigens nooit, oven wordt vanzelf warm als het erin staat)

Bereiden:
Ongeveer een uurtje in de oven op ca. 220 graden.

Lekker bij gevogelte, biefstuk en eigenlijk verder alle vleessoorten.
Lekkere rode wijn erbij serveren.