De vakantiedagen tikken nu steeds sneller weg dus wordt het
weer tijd om op pad te gaan. Helaas wel met een enorme hoofdpijn schuin
boven mijn rechteroog opgestaan en dit straalt door naar mijn kaak. Met 2
paracetamol achter mijn kiezen vertrekkende we toch maar richting de
Garfagnana, het bergachtige noorden van Toscane.
De eerste stop is bij Verano’s voor een cornetto en koffie maar
mijn maag is nog van streek van de paracetamol dus het smaakt me niet zo.
Eerste plaats op mijn custom Made Google map is Cappannori, een plaats
ten Noordoosten van Luca, waar een aantal villa’s ligt, waaronder de
Villa Reale di Marlia, die ooit werd aangekocht door de zus van
Napoleon.
De villa zelf is in restauratie maar de zeer uitgebreide en
prachtige tuinen zijn te bezichtigen. Helaas zijn de camelia’s “out of
season”, voor de beroemde Camelia Walk met de zeker 30 verschillende
soorten moeten we dus nog een keer in februari of maart terug komen. Er
zijn echter genoeg andere mooie dingen te zien, waaronder het uitzicht
op de villa over het meer, de Spaanse (water) tuinen, het groene
theater, de Italiaanse tuinen, het Palazzina dell’ orologio enz. en niet
tevergeten de enorme limonaia met honderden citrusboompjes in enorme
antieke terracotta potten.
Het complex is een paar jaar geleden door een jong Zwitsers
echtpaar aangekocht dat helemaal verliefd geworden was op het landgoed.
Laten we hopen dat ze ook verliefd op elkaar blijven wantten ze aardig
op weg waren om de gebouwen en tuinen weer in ere te herstellen en het
achterstallig onderhoud weg te werken kwam er een hele hevige storm die
een groot deel van de eeuwenoude, monumentale bomen rond het meer omver
blies. Dan kan je relatie toch weleen stormverzekering gebruiken zou ik
denken.
Uit de tuinen gekomen komen zien we als we terug rijden naar de weg
een leuke Osteria liggen. Voedsel zal mijn maag goed doen, maar een
glaasje wijn sla ik toch nog maar even over.
Langs de rivier de Serchio slingeren we gelijkelijk naar het
noorden en stappen we soms even uit in een plaatsje tot we uitkomen in
Barga. Hier kijken we op ons gemak rond. We overwegen om er te
overnachten want er zijn Piazzette (pleintjes met pop-up restaurantjes,
muziek, theater, enz) maar we besluiten na een uitgebreide verkenning
van het plaatsje toch maar door te rijden naar Castelnuovo del
Garfagnana. Kan namelijk ook best gehorig worden zo’n festival en ik ben
non niet helemaal optimaal, mijn hoofdpijn begint ook weer terug te
komen, niet helemaal in festival modus dus. Bovendien leert de ervaring
dat het op donderdagavond altijd een beetje lauw opgang komt....
 |
| prachtige kansel in de Duomo van Barga |
Overigens was dit niet voor het eerst dat we in Barga waren. Toen
we 10 jaar geleden gingen kijken voor een huis in Toscane hebben we
eerst in dit deel gekeken. We ontmoetten toen onze makelaar (een
Italiaan met een enorm Schots accent) in Barga. Ondanks dat we best heel
mooie huizen zagen bleek dit toch niet de juiste omgeving voor ons. De
bergen kwamen op me af en het was ook veel verder rijden naar
bezienswaardigheden dan vanaf de plek waar we nu zitten.
Wat me wel altijd is bij gebleven is dat er met deze makelaar op
een gegeven moment bij een huis kwamen waarvan de toegang met een
metalen staaf gebarricadeerd was. Het huis bleek eigendom van twee oude
zusters, die ruzie hadden gekregen over de verkoop van het huis. De ene
had daarop het huis laten vergrendelen maar dat wist de makelaar niet en
die stond er dus een beetje beteuterd bij te kijken met zijn
sleutelbos... Dat huis is het dus in ieder geval niet geworden maar het
was wel een mooie waarschuwing voor het wespennest dat het Italiaanse
eigendomsrecht is.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten