Met wol in mijn hoofd na de slechte nacht als gevolg van de heftige
migraine aanval gisteren wordt ik wakker. Het was benauwd vannacht en
het leek of de hele Donati familie in mijn hoofd aan het rond stampen
was.
Paul zijn bril is gisteren een beetje uit elkaar gevallen dus gaan
we naar Pontedera om een opticien te zoeken die zijn vleugeltjes er weer
op kan zetten.
Kunnen we gelijk bij de partner negozio ENEL langs om te kijken
waarom het contract niet omgezet is (annulato) en of dat toevallig de
reden is dat we geen corrente (stroom) meer hebben.
De Enel winkel weten we sinds begin april onderhand blindelings te
vinden, sinds die aardige jongen ervoor gezorgd heeft dat we weer
opnieuw bij de SEN zijn aangesloten. Daarna hadden we moeten overgaan
naar de ENEL en de Mercato Libera Energia want het staats energie
bedrijf houdt eind 2019 op te bestaan. Bovendien staat het contract nu
op mijn naam omdat we van een schuld van 3,39 op het Condominio af
moesten en we moeten dus eigenlijk wel weer teug naar het Condominio.
Afijn, dat is dus niet helemaal gelukt. Hoewel de man in de winkel
zegt dat we per 1 juli over zouden moeten zijn, zegt de website dus wat
anders. Dat heeft vast iets te maken met het telefoontje dat ik zou
krijgen waarin ik de overgang moest bevestigen maar dat niet is gekomen.
Wel een heleboel spooktelefoontjes van privé nummer overigens nu ik er
aan denk... wellicht was dat een vertwijfelde Italiaanse
callcentermedewerker die geen idee had hoe verder te gaan. Was dan toch
handiger geweest als ze in het Italiaans begonnen waren i.p.v. na even
zwijgen weer op te hangen. Dan was het namelijk wel goed gekomen,
Thuis aangekomen besluiten we de hulp van Andrea in te roepen, die
spreekt per slot van rekening vloeiend Italiaans en Engels en zoals hij
zelf aangeeft maakt hij ook gebruik van het zwembad dus heeft hij ook
belang bij continuering van water en stroom voor het Condominio. Die
twee rode lampjes bij de meter moeten, naast het feit dat er gewoon geen
stroom is, toch ergens op wijzen.
Een paar telefoontjes later blijkt dat we inderdaad nog gewoon nog
aangesloten zijn, keurig onze rekeningen hebben voldaan en dat er bij de
SEN niets bekend is van een overzetting. Wat hen betreft is dus alles
picobello in orde. De 2 constant brandende lampjes wijzen erop dat we
geen stroom afnemen, m.a.w. er is iets achter de meter aan de
hand. Toch kortsluiting dus waarschijnlijk waardoor de schakelaar in de
technische ruimte bij het zwembad er waarschijnlijk uitgevlogen is. De
sleutel voor die ruimte hebben we niet, maar doorgaans hebben die
ruimtes hier 1 van twee toegangsmiddelen: een soort grote inbussleutel
of een hele dikke schroevendraaier. Deze gaat open met de
schroevendraaier :-)
Om de hoek van de ruimte zit inderdaad nog een 2e schakelkastje
(los van de grote schakelkast die allerlei schakelaars voor de bediening
van het zwembad bevat, maar dat is een studie voor een andere keer). In
het “stoppen” kastje staat inderdaad iets wat op een aardlekschakelaar
lijkt in de neerwaardse positie, schakelaar omhoog en... ja, dan gebeurt
er natuurlijk niks want voor zover er al een lamp is die nog heel is
zit die op de tijdschakelaar en zie je daar nu natuurlijk niks aan.
Ik pak dus even snel de föhn uit het appartement en... ja, hoor,
gewoon niks aan de hand dus. Voor niks naar de Enel geweest en gebeld.
Als we uit het zwembad gaan duikt de elektriciën op, een keurige,
voorkomende man die met verbazing naar de uitstekende draden staat te
kijken die de muurbouwers hebben aangebracht en naar het slagveld van
half kapotte armaturen, afgeknipte draden en pluggen en glazen kappen.
Tsja, en dan hebben er het ergste nog weggegooid. Hij gelooft ons
onmiddellijk want de Donati’s staan nou niet bepaald bekend om hun
zorgvuldige werkwijze.
Hij isoleert in ieder geval alvast keurig de draden zodat er geen
gevaar op kortsluiting meer is en belt met de opdrachtgever dat er
lampen moeten komen, zeker 6 of 7. Hij kan zelf kwaliteitslampen leveren
maar uit het gesprek aan de andere kant begrijp ik dat er lampen
aangeleverd gaan worden. Als de lampen er zijn komt hij maandag terug en
zorgt dat ze erop gezet worden.
Ik hoor hem oom zeggen: “Nee, die hebben ze vast aangezet omdat ze
in het donker zaten”. Als hij ophangt vertelt hij me dat hij net
vernomen heeft dat de Donati’s zelf de schakelaar hebben omgezet zodat
er geen elektrocuties zouden plaatsvinden. Dat is helemaal the bloody
limit. Terwijl ik dus meerdere keren heb geappt en ge-sms’t hadden ze
dus kunnen vertellen dat er niets aan de hand was. Had ons weer een
halve regel dag gescheeld die we gewoon in het zwembad hadden kunnen
doorbrengen.
Afijn, onder de douche koel ik weer af en dan gaan we naar Peccioli
om een pizza te eten en alvast de auto te parkeren voordat we naar het
concert van Francesco de Gregori gaan. Het concert is heel mooi, hoewel
ik met weemoed terug denk aan het duamilladieci “Work in Progress”
concert op het Piazza Santa Croce in Florence toen we hem voor de
laatste maal zagen optreden met Lucio Dalla. Voor mij blijkt Lucio Dalla
toch altijd één van de zo niet de grootste, zangers van Italië. Dat
laat niet onverlet dat nummers en teksten van de Gregori prachtig zijn,
hij mooi zingt en we echt super plaatsen hebben. Helaas laat de
geluidskwaliteit in het amfitheater net als afgelopen zondag bij het
ballet wel wat te wensen over.
Een T-shirt met daarop een afbeelding van de 2017 Tour rijker kijk ik de volgende dag toch zeer tevreden op het concert terug.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten