Acqua Buona

Dinsdagochtend, 15 juli

bij tijds op want we gaan naar Peccioli, het VVV organiseert namelijk dinsdags een rondleiding door het dorp. We hopen er nog wat nieuwe wetenswaardigheden op te steken. Eerst doen we even een cappuccino met een lekkere sfoglia alla mela bij Ferretti (la vecchia Carraia).  

Dan lopen we naar Ariana and Friends van het VVV. We verwachten zo'n beetje de enigen te zijn, want zo toeristisch is het dorp niet, denken we. Bij aankomst valt dat vies tegen. Het stadje is tegenwoordig een "Albergo diffusi", hetgeen betekent dat diverse huizen en appartementen in het dorp als hotelkamer verhuurd worden. Het staat dus vol met toeristen en kuddes kinderen bij het VVV. Paul trekt al een gezicht van "hier heb ik geen zin an" en probeert al stiekem richting bar La Terrazza te sluipen. We proberen het nog wel even, maar nadat we een kwartier hebben staan wachten op de groep die met de lift naarboven gaat en na 10 minuten verspreiden van folders die we al hebben door de gids is het enthousiasme flink bekoeld. Als we vervolgens zonder verdere uitleg in de kerk neergezet worden waar we al ettelijke malen geweest zijn haken we af en sluipen we snel richting Ferretti om nog een kopje koffie te halen en een krantje te lezen. We doen wel onze eigen tour door het dorp en ontdekken toch nog iets dat eerder niet was opgevallen, namelijk dat één van de garages vroeger eigenlijk een stal was.

Daarna kopen we nog wat kussentjes voor de tuinstoelen op de markt en gaan gezellig even bij Monika's winkeltje (Carpe Diem) langs om bij te kletsen. 

Mooi moment ook om boodschappen te doen en water te gaan tappen.

Dat water halen verdient wat toelichting. In Italië drinkt niemand water uit de kraan. Niet omdat het niet zou kunnen, maar omdat men van oudsher altijd al water uit flessen drinkt. En omdat er in sommige gebieden nogal een chloor smaak aan het water zit. 
Gevolg is dat er jaarlijks enorme hoeveelheden plastic flessen water gekocht worden en op de vuilnishoop belanden. Omdat men hier in Toscane behoorlijk milieu bewust is heeft de acque Spa in flink wat dorpen een "Acqua Buona" watertap installatie neergezet waar je je flessen gewoon met bronwater kunt vullen. Tegen de verwachting in zijn die dingen razend populair en je ziet er dus iedereen zijn plastic flessen maar ook glazen 5 liter olijfolie flessen met water vullen. Bovendien vormt het de zoveelste plek voor gepensioneerde mannetjes om gezellig keuvelend rond te hangen... De grote vraag blijft natuurlijk in hoeverre dit water nu zo heel anders is als het water uit de kraan (er zit wel duidelijk minder kalk in).

Al pieno di lune: concert bij volle maan

Zondagavond worden we uitgenodigd door Aldo en Monika (onze Italiaanse bovenbuurman en van oorsprong Hongaarse bovenbuurvrouw) om de finale van het WK bij hen te komen kijken. Aldo heeft heerlijke pasta carbonara voor ons gemaakt en een heerlijke "Parmigiana" (melanzane alla parmigiana).

We gaan er vanuit dat Duitsland wint, per slot van rekening is voetbal een spelletje met 2x 11 spelers en een bal, waarbij Duitsland altijd wint. Bovendien zijn we niet zo onder de indruk van Argentinië.

Afijn, hoewel het erg lang duurt komt onze voorspelling inderdaad uit.

Melanzane alla parmigiana (mijn recept, want het recept van Aldo moet ik hem zeker nog een keer ontfutselen):

Ingrediënten

tomaten, beetje knoflook, basilicum, aubergine, mozzarella, parmezaanse kaas

Bereiden:

Aubergines in plakken (ca halve cm) snijden, in vergiet doen en flink met zout bestrooien zodat de bittere smaak eruit trekt. Eventueel met een bord verzwaren om proces te versnellen. 

Tomaten in stukjes snijden, knoflook in ruim olijfolie zachtjes bakken zodat geur en smaak vrij komt. Tomaten toevoegen. Wat verse basilicum in kleine stukjes scheuren en meestoven. Eventueel wat extra kruiden toevoegen (mijn "geheime" Italiaanse kruidenmix bestaat o.a. uit aglio, olio e peperoncino kruiden aangevuld met zo nog wat elders opgeduikelde kruidenmix). Tomatenstukjes ca kwartier stoven tot stevige saus ontstaat, eventueel wat peper toevoegen, zout doe ik zelf nooit. (Kan eventueel ook met tomaten uit blik of deels aanlengen met een tomatensaus die je in de Italiaanse supermarkt kant en klaar koopt, maar er gaat niets boven helemaal vers).

Mozzarella in plakjes snijden.

Oven voorverwarmen (180 graden). Ovenschaal invetten met olijfolie. Dun laagje tomatensaus op de bodem van de schaal, helemaal bedekken met aubergine plakken, vervolgens plakjes mozzarella en zo minimaal 2 lagen "bouwen", eindigen met mozzarella. Tenslotte nog lekker vers geraspte parmezaanse kaas erover en dan in de oven tot de bovenkant mooi bruin is.

Maandag 14 juli

Maandag een rustig dagje rond ons huis en bij het zwembad. De buurvrouw maakte zich gisteren nog druk dat het concert niet door zou gaan, maar hoewel de dag bewolkt begint, klaart het toch behoorlijk op en kunnen we nog lekker bij het zwembad ronpoedelen.

Om kwart voor 8 vertrekken we opnieuw naar Peccioli voor het openlucht concert van Fiorella Mannoia in het anfitheater Fonte Mazolla. Voor dit concert zijn ca. 3000 kaarten verkocht. Hierdoor ontstaat een aanzienlijk parkeervraagstuk. Om alles in goede banen te leiden zijn veel vrijwilligers ingeschakeld. Wij krijgen een plekje aangewezen recht voor de ingang van het kerkhof. Normaal mogen daar geen auto's staan, maar nu dus wel. Handig, want at is redelijk dicht bij het anfiteatro, hetgeen betekent dat we aan het eind dus ook snel weg kunnen zijn voordat al die andere auto's elkaar gaan blokkeren in de smalle straten van Peccioli.

Het concert van Fiorella Mannoia is erg mooi, veel mooie liedjes die bovendien ook nog heel goed te verstaan zijn. Behalve wat oud werk zingt ze ook een paar mooie nummers van de CD "Sud" waarvoor ze voor het eerst ook zelf nummers heeft geschreven. Mooie liedjes die niet alleen over het zuiden van Italië gaan maar ook over problemen in Afrika en over de gevolgen van (im)migratie. Speciale aandacht heeft ze voor Lampedusa, waar de paar honderd tellende eilandbewoners bijna letterlijk overspoeld worden door vele duizenden immigranten.

Tevens brengt ze enkele nummers van Lucio Dalla ten gehore alsmede werk van Vasco Rossi en Renato Zero. Het publiek zingt luidkeels mee. 

Op een gegeven moment roept iemand "Fiorella, guardi la Luna" en inderdaad, de volle maan komt mooi achter de sluierbewolking vandaan en belicht de reuzachtige stenen beelden op een waanzinnig mooie wijze. Mooie verwijzing ook naar de Undici Lune (11 manen), zoals het festival heet. Na drie toegiften eindigt het concert met het prachtige nummer Cielo d'Irlanda.